In Griekenland waren over het algemeen weinig sportieve vrouwen, al verschilde dit van stad tot stad. In Athene hadden vrouwen heel weinig gelegenheid tot lichaamsbeweging, in Sparta daarentegen was sport wel een belangrijk aspect van hun opvoeding. De Romeinen beschouwden lichte sportoefeningen, zoals lopen of balspelen, ook voor vrouwen als gezond.

Vrouwen mochten niet deelnemen aan de spelen voor mannen. Ze waren zelfs niet gewenst als toeschouwers. Er was echter één belangrijke uitzondering. Enkele adelijke dames behaalden een Olympische overwinning in de paardenrennen. Zij namen evenwel niet persoonlijk aan de rennen deel, maar waren de eigenaars van de paarden. Men proclameerde immers de eigenaar en niet de jockey als overwinnaar.

De Heraia in Olympia waren voor zover bekend de enige spelen voor vrouwen in de klassieke tijd. In de Romeinse tijd hadden de vrouwen meer mogelijkheden tot lichaamsbeweging. In de eerste en tweede eeuw n.C. organiseerden andere internationale (o.a. de Pythische, de Isthmische en de Nemeïsche) en lokale spelen hun eigen vrouwencompetitie. Vrouwen konden nu ook optreden als organisator van spelen.